Katılımcı (MVDY Mimarlık), Anamur Atatepe Sosyal Merkezi ve Çevresi Ulusal Mimari Proje Yarışması

Anamur Atatepe çevresi, geçen yüzyılın ikici yarısından bu yana kârın  arazi içindeki lojistik yayılımına  sahne olmuştur. Güneyin bereketli tarla ve sera alanları, günden güne ağır betonarme dokuya yenik düşmüş, inşaat sektörünün talepleri ile günümüz modernitesinin heryerde genel geçer kendini manifest ettiği betonarme bloklar ile dokuyu karakter dışı bırakmıştır. Yapılaşmış doku bugün Toroslar sınırına ulaşmıstır, kentin bir odak noktası olan Atatepe ile arasındaki bir bıçak sırtını andırırcasına farklılık göstermektedir.

Tasarım… Proje tepeyi işgal eden çevresine benzer bir kent merkezi yaratmak yerine, tepeyi özgür kılarak tepeye ulaşma deneyimini kendine merkez edinmek ve topografya ile direkt bir diyalekt içinde olmak fikri üzerine yoğunlaşmıştır.  Proje kendini açık teraslar ve onun etrafında konumlanmış programatik birimler ile boşluklar ve bunların topografya ile olan iletişiminden var eder.

Doku… Programatik birimler Akdeniz mimarlığının bir parçasi olan doğal taş doku ile tasarlanmış, taş beden duvarlar endüstriyel ahşabın kiriş kullanımıyla bütünleşir. Böylelikle düşük teknoloji ile doğal iklimlendirme; bina açıklıklarının uyumlu kullanımı ile doğal ışık kullanımı sağlanır.  Bu tutum yerle biçimlenmenin birleşimidir.

Teraslar… Proje üç terasın yamaç ile tepe arasında konumlandırılması ile başlar. Şehre en yakın +13.00 kotu etrafında şehir tarihi sergisi ile birleşmiş bir info, çok amaçlı etkinlik salonu, ve toplantı birimleri günlük hayat pratikleri içinde erişilebilir olmak adına bu noktada yeralır. Bir üst seviyedeki +21.00 kotundaki teras etrafında kafe, yönetim birimleri yeralır. Bir üst seviyede yeralan +34.00 kotunda yeralan teras etrafında restoran birimleri yeralmaktadır. Teraslar şehre ve Akdeniz’e panaromik seyirler sağlar, her bir birim tepeye ulaşırken bir uğrak noktası haline gelir. Teraslar ve programatik birimler arasında yeralan merdivenler ve peyzaj birimleri esasen yapı hacimleri arası bir etkinlik alanı olarak düşünülmüştür.

Boşluklar… Proje topografyayı düzlemek yerine teraslayarak toprağı işlemek; tek bina ile sahneleşmek yerine, farklı perspektif algilarina izin veren kütlelerin duyuları yönlendirmesine izin vermek; yerin karakteri ile iletişime geçerek boşlukları da bir rekroasyonel girdi haline getirmek üzerine yoğunlaşır. Bu boşluklar setlenerek rekratif bahceler haline gelir, çocuk oyun alanları, su elemaları, gezinti yolları, sehir tarihi sergisi, seyir terasları haline gelerek topografya ile tektonik bir ilişki icinde yeralır. Tarihi Ramazan topu da bu bahcelerden birinde tepeye yakin bir noktada sergilenir. Peyzaj elemanları olarak bölgesel doğal türleri biraraya gelir, kentli icin rekreatif amaçlı kullanılır.